KENT

Cafer YURTSEVER

E-Posta : caferyurtsever@gmail.com

Adını hatırlamadığım sokaklarında dolaştım bir kentin.
Diğer ucuna yetişmeye çalıştığım kentin kuşbakışı görüntüsünü dahi görmüş değilim daha.
Heyecan duygusunu bitiren balkonları var bu kendin.
Evlerin duvarları da sıcak değil.
Yer yer sıvası dökülmüş çanak tarlasını andıran duvarlar iç karartıcı.
Çarşaf asmışlar balkonlarına.
Pencerelerinde farklı desen ve renklerde perdeler var.
İnsanları da çok farklı bu kentin.
Bebek, çocuk, ergin, genç ve yaşlı. Her yaşta ve her boyda.
Aralarına katıldım diye oranları değişmedi.
Ne yaşları yükseldi ne de boyları uzadı.

Dostlarımı kaybettim bu kentte.

Kendim kayboldum.

Bu kentte boyalarım attı.

Bu kentte sürgün yaşadım.

Bu kentte itildim, kakıldım.

Ezgilerine, zılgıtlarına, ağıtlarına aldandım.

Aldatıldım.

Kandırıldım.

Yıllarımı çaldı bu kent.

Önce hayal ettirdi, sonra elimden aldı onları.

Aydınlık günleri kovaladım bu kentte.

Işığa yetişemedim, karanlıkta kaldım hep.

Başkalarının yerine düşündüm.

Onların yerine düşler kurdum.

Vuruldum.

Bazen öldüm.

Bazen kaldım hayatta.

Umutlarım yeşermedi, boy atacağına.

Neysem ne, başka bir ırktan sayıldım.

Gözlendim; attığım her adımım not edildi bu kentte.

Adamdan sayılmadım, onlarla aynı yolu yürümediğim için.

Okuduğum her kitap yalan, duyduğum her söz hileli geldi bir gün.

Anlayacağınız başıma gelmeyen kalmadı bu kentte.

Onlara benzedim sonunda.

Evlat katili padişahları sevdim.

Dili laf ediyor diye içi boş bidon adamlara oy verdim.

Kardeş katili oldum bu kentte.

Annemi, kız kardeşimi, eşimi boğazladım.

Çaldım, çırptım.

Talan ettim bu kenti, bitiremedim.

Lakin gözüm de doymadı.

Başka ülkelerde hesaplar açtım adıma, kızıma, oğluma, eşime.

Dostlarıma göz yumdum talanda.

Verdim gazı.

Galyana getirdim adamlarımı.

Sus payı yaptım artıkları.

Bu kent benden soruluyor artık.

Çizgili pijamalarım var.

Boynumda fular, elimde yular.

Bu kenti sokak adları bilinir bir kent yaptım kendime. Kentin haritasını çıkardım. İstediğim ucuna yetişebiliyorum. Balkonlarına kendi resmimi astırdım. Çanak çömleği kendime çevirdim. Kentin bütün insanlarını aynı boya çektim. Boyadım birbirine benzettim.

Bu yekpare kent benim memleketim.